Met de rood omrande schuif onderin de timeline kunt u van links naar rechts in de tijd bewegen.

Bekijkt u de timeline liever in een volledig scherm en op een nieuwe pagina: klik op de foto:

IndischHistorisch streeft er naar om onontdekte, niet vertelde levensgeschiedenissen van Indische Nederlanders vast te leggen én aan een zo groot mogelijk publiek bekend te maken. Hoewel de eerste generatie gestaag in aantal vermindert, zijn er nog genoeg mensen die een verhaal te vertellen hebben. Daarnaast moet er veel schriftelijke informatie zijn in de vorm van dagboeken, aantekeningen, gedichten, verhalen, foto-, film- en audiomateriaal, tekeningen en schetsen. Als het goed is zullen kinderen, familie en anderen die nalatenschap hebben en hopelijk doorgeven.
Doel van dit zoeken en vinden van Indische informatie is om dat cultureel erfgoed in beeld te brengen en levend te houden. Om het voor huidige en toekomstige generaties aantrekkelijk te maken, denken we ook na over de vorm waarin dat kan. Naast de artikels, foto’s en videofilms kregen we het verzoek een tijdbalk of timeline te maken om de geschiedenis van Indische Nederlanders weer te geven. Hieronder leest u over de achtergronden die speelden bij het maken van deze timeline.

The Indo Project: actieve Indo’s in de Verenigde Staten
De Indische gemeenschap in Nederland en binnen alle generaties is al langer actief het eigen erfgoed te (her)ontdekken, interpreteren en in nieuwe vormen te gieten zoals boeken, films, geluidsopnamen, websites en sociale media. De digitalisering betekent een enorme sprong voorwaarts in het toegankelijk maken en verspreiden van de informatie. Kleinkinderen die van hun ouders de Indische wortels niet meekregen, vinden via internetbronnen kennis over de wereld van opa en oma.
In de Verenigde Staten is de Indische groep van voormalige immigranten en hun nakomelingen zich meer dan ooit bewust van behoud van een Indische identiteit in de toekomst. Als etnische groep is ze slechts een kleine fractie in een land met 300 miljoen inwoners. De tweede generatie bestaat inmiddels alweer uit de veertigers en vijftigers en deels zestigers. Met name zij staan nog met één been, in de vorm van (deels) beheersen van het Nederlands, in de wereld van hun ouders die in Indië zijn geboren of opgegroeid. Binnen de tweede en intussen steeds meer ook de derde generatie groeit de behoefte de Indische identiteit ook voor toekomstige generaties zichtbaar te houden. Ze wil ook niet anoniem deel uitmaken of zelfs geheel verdwijnen in de Amerikaanse samenleving. Je mag er als Indo best trots op zijn.
Een initiatief in dit opzicht komt van met name een groep tweede en derde generatie Indische migranten, die als hun belangrijkste doelstelling formuleert:

” the preservation, promotion, and celebration of Indo culture and history through education and raising public awareness” (…)

De eerste generatie Indische migranten wordt snel kleiner omdat de meesten een hoge leeftijd hebben bereikt. Zij zijn natuurlijk nog wel degenen die in Indië zijn geboren en dat land bewust hebben meegemaakt. Het verlies van hun moederland Indië, de gedwongen migratie naar Nederland en andere landen én het harde werken aan de toekomst maakten dat het verleden minder aan de orde was. Daarbij kwam vooral ook dat de oorlogsperiode en repatriëring het nodig lijden en pijn met zich hadden meegebracht. Het oprakelen van het verleden, ook al zou dat hun goed kunnen doen, werd vermeden. Het effect was dat hun kinderen, kleinkinderen en volgende generaties verstoken bleven van kennis over hun oorsprong in voormalig Nederlands-Indië. Een verwatering en verdwijnen van Indisch cultureel erfgoed waren een reëel toekomstbeeld geworden.

Aantrekken van volgende generaties: educatie, lezingen, publicaties, feesten en netwerken
The Indo Project zet in op meerdere benaderingswijzen om het Indisch erfgoed onder de Indische gemeenschap onder aandacht te brengen en levendig te houden. Overdracht van kennis en het verbinden van Indischen en niet-Indischen zijn de belangrijkste manieren daartoe. De tweede generatie is al voornamelijk Engelstalig en Amerikaans in haar denken en doen. De wereld van hun, eerste generatie, ouders is  deels ongrijpbaar: sociale verhoudingen in de kolonie, de rol van de huidskleur, de Nederlandse cultuur als referentiepunt, het Maleis, krontjongmuziek en de taal petjoh zijn een soort exotische verschijnselen.

Educatie: The Indo Project heeft als streven dat via onderwijs de kennis van de Indische geschiedenis en cultuur de volgende generaties bereikt. Daarmee zou de Indische gemeenschap recht van bestaan hebben en vitaal blijven. Aandachtspunt hierbij is de bereikbaarheid van de doelgroepen nú en in de toekomst. Het Engels is de voertaal waarin dat moet gebeuren. The Indo Project zit met het gegeven dat de goede en meest uitgebreide informatie over de Indische gemeenschap in Nederland is én in het Nederlands is. Daardoor worden de Indische Nederlanders die alleen Engelstalig zijn niet bereikt. Vertalen van de omvangrijke informatie is niet te betalen voor The Indo Project. IndischHistorisch.nl heeft op verzoek deze timeline gemaakt om de belangrijke hoofstukken uit de Indische geschiedenis in een eigentijdse vorm gieten. De combinatie van tekst, geluid en beelden kan nieuwe generaties met een Indische achtergrond of belangstelling makkelijker trekken omdat er een keuze is: lezen, lezen en kijken of alleen kijken.

Indo-centrische benadering
De timeline is zoveel mogelijk gemaakt vanuit het perspectief van de Indische Nederlanders zélf. Dus niet gezien door de ogen van de totoks of blanke Nederlanders. Dat is niet helemaal mogelijk omdat er binnen de groep Indische Nederlanders in Indië minder werd geschreven, vastgelegd en gepubliceerd. De Nederlanders deden dat juist heel goed waardoor de meeste bronnen door Nederlandse ogen zijn gevormd. In historisch onderzoek is het niet vanzelfsprekend dat het Indische perspectief wordt gekozen. Ik hoop dat de timeline laat zien welke onderwerpen Indischen in hún geschiedenis belangrijk vinden.